Klawiterapia

Refleks, to w języku łacińskim to odruch. Refleksoterapia jest częścią medycyny odruchowej, a jednocześnie częścią wiedzy o odruchach (refleksoterapii). Pojęcie medycyny, zawiera w sobie element diagnozy oraz terapii. Refleksoterapia jest sposobem terapii (leczenia) opartym na odruchach nerwowych i ich efektach.
Odruch nerwowy powstaje w efekcie drażnienia receptorów nerwowych rozmieszczonych w powłokach ciała czyli skórze i błonach śluzowych (dermatomie), mięśniach (miotomie), okostnej (sklerotomie), i bezpośrednio nerwów (neurotomie).
Wiedza ta jest bardzo przydatna, gdyż pozwala sterować takimi spontanicznymi cechami organizmu, jak; samoregulacja, samonaprawa, regeneracja, samozdrowienie.

Cechy te posiada każdy żywy organizm, stąd też powiedzenie; ,,póki życia, póty nadziei’’ jest bardzo prawdziwe i optymistyczne. Jest nadto racjonalne. Umiejętność wykorzystania refleksologii do sterowania efektami odruchów daje wręcz nieograniczone możliwości sterowania funkcjami organizmu. Jest to upragniona przez ambitnych lekarzy możliwość osobistego i bezpośredniego wpływania na funkcje organizmu, regulowania ich w zaplanowany sposób, bez szkodliwych efektów ubocznych jakie, często daje faworyzowana i nadużywana farmakoterapia.
Terapia odruchowa pozwala podłączyć się do ośrodków nerwowych, wskazując choremu organizmowi miejsca, w których potrzebna jest naprawa czy regulacja funkcji-zostawiając do uznania Naturze, jak głębokie i intensywne mogą i mają to być zmiany.
Aby uzyskać efekt terapeutyczny, wbrew pozorom i obecnym lekarskim przyzwyczajeniom nie jest konieczne drobiazgowe kliniczne czy laboratoryjne rozpoznanie, do którego lekarze stosujący farmakoterapię przywiązują takie znaczenie.
Natura sama wyznacza sobie cel i go realizuje. Lekarz ten cel wskazuje. Współczesna nam nauka medyczna i przyrodnicza wciąż jest bardzo uboga w stosunku do całości wiedzy o funkcjonowaniu organizmów. Wstyd z tego powodu czy złość są tu nie na miejscu. Wskazana jest pokora, która powinna cechować przyrodnika, jakim bez wątpienia jest lekarz!

CO TO JEST KLAWITERAPIA?

Klawiterapia  jest nowym terminem medycznym,  a to,  co się pod nim kryje istnieje dopiero od początku xx wieku. Twórcą jej jest polski psycholog,  dr Ferdynand Barbasiewicz. Mechanizm jej działania tłumaczy się w oparciu o uznaną naukową wiedzę medyczną opartą na neurologii i anatomii (zwłaszcza układu nerwowego).

Klawiterapia należy do grupy terapii odruchowych. Nie posługuje się elektroniką. Przy usprawnianiu wykorzystuje znane organizmowi odruchowe procesy fizjologiczne samonaprawcze. Uruchamiane są one nieinwazyjnym, ręcznym stymulowaniem (bodźcowaniem). Zabieg wykonuje się na skórze nad ośrodkowym i obwodowym układem nerwowym za pomocą tzw.” klawików ” (clavus – gwóźdź). Klawiki wykonane są ze stali chirurgicznej kwaso żaro-odpornej. Proces stymulacji odbywa się planowo poprzez receptory zgrupowane w skórnych strefach projekcyjnych i punktach biologicznie aktywnych, znanych także z akupunktury. Dzięki wykorzystaniu klawiterapii dochodzi do pobudzenia punktów odpowiedzialnych za zaburzenia wywołane w organizmie. Klawiterapia ma szerokie zastosowanie w leczeniu wielu schorzeń m.in. choroby układu nerwowego, układu krążenia, schorzenia kręgosłupa typu skolioza, dyskopatia i wiele innych.

Po raz pierwszy oficjalnie klawiterapia została poddana klinicznej weryfikacji w 1988 r., w Klinice Neurologicznej Instytutu Medycyny Klinicznej MSW. Uzyskano wysokie  wyniki w usprawnianiu osób chorych na:
•    nerwice, liczne i złożone zespoły bólowe (migreny i czynnościowe bóle głowy, neuralgie nerwów czaszkowych, rwy, mięśniobóle),
•    schorzenia psychosomatyczne (astmę, chorobę wrzodową żołądka i dwunastnicy, wrzodziejące zapalenie jelita grubego),
•    alergię i katar sienny,
•    nadciśnienie tętnicze i zaburzenia naczynioruchowe,
•    a także w resuscytacji i reanimacji.

Metodą klawiterapii można skutecznie usprawnić zakłócenia lub zagrożenia istniejące w organizmie, czego nie osiągnie się w żaden inny sposób znany współczesnej medycynie.
Zabiegami klawiterapii można sprawnie znieść napięcia ośrodkowe w mózgu oraz przywrócić prawidłowe potencjały nerwowe, a nawet przywróć utracone przewodnictwo nerwowe, będące często bezpośrednią przyczyną zaburzeń czynnościowych, bólów, niedowładów, różnych chorób opornych lekowo, a także poważnych zmian zwyrodnieniowych, patologicznych, jak również niektórych nowotworów.
Dzięki uruchomieniu procesów samonaprawczych organizmu w obrębie narządów i tkanek (w tym nerwowej), wywoływane są procesy regeneracyjne, tak trudne do osiągnięcia w inny sposób. Odbudowa (regulacja i regeneracja) jakości i ilości własnej krwi, układu wydzielania wewnętrznego i układu pokarmowego – pozwala leczyć chorego jego najsilniejszą bronią – własną krwią. Proces odbudowy następuje w zależności od stanu organizmu chorego w okresie od 3 do 14 dni kuracji.

Usprawnienie – wymuszenie regulacji naczynioruchowej pozwala na usunięcie zaburzeń naczyniowych, stanu zapalnego, poprzez lepsze dotlenienie, odtrucie i dokrwienie tkanek, prowadzące do przywrócenia właściwego pH, płynów śródtkankowych i spektakularnego często wchłonięcia płynów obrzękowych. Regulacja funkcji ośrodka naczynioruchowego pozwala zoptymalizować pracę serca i sprowadzić ciśnienie tętnicze do wartości prawidłowych. Klawiterapię można z powodzeniem stosować w różnych dziedzinach klinicznych, a zwłaszcza przed operacją chirurgiczną i w przebiegu rehabilitacji medycznej, skracając wielokrotnie czas powrotu do zdrowia. Zabiegi można wykonywać w różnych miejscach (np. w: domu, gabinecie osoby wykonującej zabiegi klawiterapii), nie koniecznie w szpitalu czy przychodni.

Dyskopatia

Bóle kręgosłupa są jedną z najczęstszych dolegliwości – chyba każdy z nas ich kiedyś doświadczył. Nie zawsze zdajemy sobie sprawę z tego, że mogą być sygnałem poważnej choroby, którą w zaawansowanym stadium leczy się jedynie operacyjnie, a i to nie zawsze daje pożądane rezultaty. Mowa o dyskopatii – przewlekłej chorobie polegającej na patologicznych zmianach krążków międzykręgowych.

Czym jest dyskopatia?

Krążki międzykręgowe to przestrzenie znajdujące się między kręgami w naszym kręgosłupie. Potocznie nazywane są one dyskami. Składają się z jądra miażdżystego oraz pierścieni włóknistych. W przebiegu dyskopatii dochodzi do zaburzenia ich funkcjonowania i wskutek tego do podrażnienia nerwów.
Zmiany te powstają latami, a nieprawidłowości stopniowo się nasilają. Dlatego ważne jest jak najwcześniejsze rozpoznanie choroby, co pozwala leczyć ją w sposób nieinwazyjny. Objawem dyskopatii jest silny, promieniujący ból kręgosłupa, najczęściej w okolicy szyjnej lub lędźwiowej. Towarzyszyć mu mogą drętwienia, osłabienie kończyn, niedowłady, a także osłabiony odruch kolanowy. „Poznaj Przyczynę swoich Problemów z Dyskopatią ! Układ kostny jest narażony na wiele chorób i dolegliwości. Komórki kostne mogą być atakowane przez fizyczne impulsy z zewnątrz – takie jak nacisk , przez substancje chemiczne – hormony czy toksyny, przez choroby genetyczne oraz inne Obciążenia Organizmu. Jeżeli, więc mamy problem z chodzeniem, spuchniętymi kończynami czy bolą nas stawy to znaczy, że coś niepokojącego dzieję się z naszymi kośćmi i należy sprawdzić, jakie są tego przyczyny. Wystarczy wykonać Test Obciążeń Organizmu metodą Biorezonansu, pozwalający wykryć zalegające w Naszym Organizmie Toksyny i Obciążenia. Do najczęstszych należą: Mikroorganizmy (np. grzyby, pasożyty), Toksyny (np. chemiczne, metale ciężkie), Składniki Pożywienia (np. gluten, kazeina), Niedobory Minerałów i Witamin, czy Problemy Metaboliczne. Test Obciążeń Organizmu pomoże Ci ustalić przyczyny Twoich problemów z układem kostnym oraz Sprawdzi stan Twojego Organizmu.

Przyczyny dyskopatii

Trudno od razu stwierdzić, co było przyczyną powstania zmian w krążkach międzykręgowych u konkretnego pacjenta. Powodem są przeciążenia kręgosłupa, wynikające z różnych czynników: zbyt obciążającej pracy fizycznej, otyłości, nieprawidłowego stylu życia. Nie bez znaczenia pozostaje wpływ wrodzonych skłonności do zwyrodnień. Wykrycie pochodzenia choroby oraz stanu jej zaawansowania jest kluczowe w prawidłowo prowadzonym leczeniu. Dlatego tak dużą rolę przy podejrzeniu dyskopatii przywiązuje się do diagnostyki. Lekarz powinien zalecić szczegółowe badania: tomografię komputerową, rezonans magnetyczny, zdjęcia rentgenowskie.

Jak walczyć z dyskopatią?

,,Klawiterapia’’ jest jedną z najskuteczniejszych terapii w problemach neurologicznych ze względu na nadrzędny wpływ układu nerwowego na pozostałe narządy i układy.
Każdy rodzaj stymulacji fizycznej adresowany jest do receptorów nerwowych w celu ,,uruchomienia,, reakcji łuku odruchowego, w wyniku, którego dochodzi do immanentnych reakcji każdego organizmu: Samoregulacji, Samozdrowienia,  Samonaprawy i Regeneracji. Wydaje się, że istotne w tym przypadku jest nie tylko usprawnienie przewodnictwa nerwowego jako takiego, ale wpływ na stan własnej krwi pacjenta i jakość jego płynów tkankowych i międzytkankowych, warunkujących poprawę środowiska wokół neuronów i włókien nerwowych, co przekłada się na odżywianie komórek i ma oczywisty wpływ na stan Np. błon (osłonek mielinowych), a co za tym idzie na efektywność przewodzenia. Znając bardzo dobrze strefy refleksyjne i układ nerwowego całego ciała terapeuta  może  skuteczne dojść do źródła blokad, które stanowią ból i nazywają go jednostka chorobowa.
Np. Łokieć tenisisty, golfisty,  dyskopatia,  rwa kulszowa, zespól bolesnego barku, zespól zamrożonego barku, kręcz szyi, nerwica wegetatywna, i wiele innych.

Zabiegi fizykalne i leczenie farmakologiczne w większości nie radzą sobie z tym problemem gdyż skupiają się na leczeniu objawowym a nie na szukaniu przyczyn i wyeliminowaniu ich.

W mojej praktyce wykorzystuje cala czaszkę, uszy, stopy, kręgosłup, gdyż znajdują się wszystkie strefy naszego organizmu.

Osłabienie jelita grubego ma ogromne znaczenie , gdyż jest silne związanie z  autonomicznym układem nerwowym.
Tak, więc; poprzecznica jelita grubego wpływa na część szyjną kręgosłupa, zstępująca część jelita grubego wpływa na odcinek kręgów tułowia i część krzyżową, esica wpływa na odcinek kręgów lędźwiowych i część krzyżową

Jeżeli nie ma uszkodzenia pierścienia włóknistego u 90% pacjentów chorych na dyskopatię może uniknąć operacji.